Ben ik klaar voor een pup?

Het lijkt zo leuk, zo’n schattig, wollig hummeltje. Maar bedenk goed of je er klaar voor bent om zo’n kleine schattige Gremlin in huis te nemen. Gremlin, ja, zo noem ik onze pups vaak. Hieronder wordt duidelijk waarom want een hond is geen stukje speelgoed en de aanschaf daarvan moet een bewuste keuze zijn en geen impuls aankoop.

Allereerst moet je je afvragen of iedereen in huis zit te wachten op een hond. Een hondje ‘voor de kinderen’ is de meest onverstandige reden om een pup in huis te nemen. Want uiteindelijk ben jij, als ouder, verantwoordelijk voor de pup. Daarvoor zijn je kinderen vaak nog te jong. Als niet alle (volwassen) huisgenoten klaar zijn voor een pup bespreek dit dan goed met elkaar.

Een hond in huis zorgt er voor dat je leven er totaal anders uit gaat zien. Je zult je moeten aanpassen en je zult rekening moeten houden met het feit dat je een levend wezen in  huis hebt gehaald die van jou afhankelijk is.

Een puppy brengt naast veel liefde, gezelligheid en warmte ook verplichtingen met zich mee. Je moet hier goed over na denken en beslissen of je daar klaar voor bent en of je daar zin in hebt.
Want als je je puppy hebt opgehaald staan de komende weken, zelfs maanden in het teken van je pup. Hou rekening met andere verplichtingen, zoals werk, huishouden en hobby’s. Past je pup daarbij? Heb je genoeg tijd om je pup goed op te voeden?

Dat begint al met het trainen van zindelijkheid. Je pup zal er, zeker in het begin, meerdere keren per dag, misschien zelfs elk uur, uit moeten. Om te leren herkennen wanneer je pup zijn plas of poepje moet doen zul je hem steeds scherp in de gaten moeten houden. En dan nog zul je ontdekken dat er toch weer een plasje of een poepje in huis terecht is gekomen op een onbewaakt moment.

Ook ’s nachts zal je pup er af en toe uit moeten. Het vreet energie en menig nieuwe pup eigenaar verzucht ‘waar ben ik aan begonnen’. Je zult niet de eerste zijn die na een maand behoorlijk tekenen van vermoeidheid begint te vertonen.

Er komt best veel kijken bij het hebben van een hond, ook als deze eenmaal volwassen is. Hij moet worden uitgelaten, hij moet eten en drinken krijgen, er moet met hem gespeeld/getraind worden enzovoort.

Realiseer je dat je je pup niet lang alleen kunt laten. In het begin zelfs helemaal niet. Zeker de Havanezer is een gezelschapshond die het niet prettig vindt om alleen gelaten te worden. Stel je leven hier op in of regel dat er altijd iemand thuis is of dat je pup naar b.v. vrienden of familie kan als jij er niet zelf voor hem kunt zijn.

Een pup is speels, onderzoekend, soms uitdagend en verkent zijn grenzen. En net als jij denkt met een kopje koffie op de bank neer te kunnen ploffen denkt je pup daar anders over en wil iets van jou. Spelen, stoeien (liefst met zijn tandjes), eten of uitgelaten worden. Of je pup is ondeugend en wil ontdekken of jouw kast of nieuwe schoenen ook eetbaar zijn. Er zit geen uitknop op je pup en het luikje waar de batterijen inzitten is bij de geboorte voor altijd hermetisch afgesloten, die kunnen er dus niet meer uit.

Besef ook dat je hondje er óók is als je een avondje uit wilt, of een weekendje weg, en ook als je op vakantie wilt is je hondje nog steeds een huisgenoot waar je rekening mee moet houden.

De aanschaf van een hondje betekent dat je een stukje van je vrijheid opgeeft en dit zal, voor zo lang als hij leeft, aan de orde zijn. Je kunt dus niet, wanneer je daar zin in hebt, de hort op gaan en uren, of zelfs dagen wegblijven. Gelukkig heeft de Havanezer een handzaam formaat en is gemakkelijk mee te nemen.

Als je al wat ouder bent en je oudere dag graag wilt vullen met het gezelschap van een hondje, bedenk dan of de mogelijkheid bestaat dat het hondje jou kan overleven. Regel in dat geval wie er na jouw dood voor je hondje gaat zorgen. Je wilt immers niet dat die in het asiel eindigt? Ook als je onverhoopt opgenomen moet worden in een ziekenhuis is het belangrijk dat je altijd iemand achter de hand hebt waar je hondje terecht kan.

Los van alle energie die de opvoeding van een pup kost hangt er ook een financieel prijskaartje aan een pup. Dan heb ik het niet over de prijs van aanschaf maar over de kosten die je kwijt bent, zo lang hij leeft. Denk hierbij aan dierenartskosten, voeding, speeltjes, training, manden, halsband/tuigje, lijn, bench enzovoort. Kijk dus goed of je de financiële middelen hebt om een hond het juist te kunnen geven wat nodig is. 

Denk dus niet te lichtzinnig over de aanschaf van een hond. Weeg alle voors en tegens goed af. Kijk goed naar je leefstijl en of daar een pupje in past en kom je tot de conclusie dat het je toch allemaal wat teveel lijkt? Ga dan naar Bart Smit en haal een pluche hondje, op batterijen, die kun je aan- en uitzetten wanneer jij wilt.
Het is voor niemand leuk als je, nadat je je pupje hebt opgehaald, tot de conclusie komt dat je hebt onderschat wat het hebben van een pup inhoudt. Niet voor jezelf, zeker niet voor de fokker, maar het allerergst is het voor de pup. Deze is door jou bij zijn moeder en familie weggehaald waarna jij tot de conclusie komt dat het toch niet helemaal is wat je had gehoopt, waarna hij terug moet naar de fokker om daarna opnieuw te moeten verhuizen. Dat is niet eerlijk tegenover de pup, een pup is geen oefenmateriaal!
Kom je, ondanks bovenstaande, tot de conclusie dat je het er allemaal voor over hebt dan kan ik je garanderen dat je de tijd van je leven tegemoet gaat.
Want als je over bovenstaande goed hebt nagedacht en je wilt dan nog steeds met heel je hart niets liever dan een hondje, waarin je al het mogelijke wilt investeren, dan heb je een vriend voor het leven.